நம்மை நாமே படைத்துக் கொண்டோமோ?

நம்மை வேறு யாரும் படைக்கவில்லை நாம்தான் படைத்துக்கொண்டோம் என்றால் உங்களில் எத்தனை பேர் நம்புவீர்கள்  என தெரியவில்லை.
ஆனால் உண்மை இதுவாக இருக்க வாய்ப்புகள் மிக மிக அதிகம்.

என்னை நான் படைத்துக்கொண்டால்,அவ்வளவு சக்தி எனக்கு இருந்தால்  நான் ஏன் இவ்வளவு துன்பங்களை  அனுபவிக்கின்றேன்/அனுபவிக்கப்போகிறேன்   என்று நீங்கள் கேட்கலாம்.

அதற்க்கான பதிலும் உங்களிடம்தான் உள்ளது.
பிறப்பு என்பது துன்பத்தை தரும்  என்று உணர்ந்தே தான் நாம் பிறப்பெடுத்தோம்.  நான் அப்படி இல்லை என்று உங்களால் மறுக்க முடியாது.

உங்கள்  வாழ்வின் துயரத்திற்கு நீங்கள் தான் காரணம் என்று ஏற்றுக்கொள்கிறீர்களா? ஏற்றுக்கொள்ளும் பக்குவம் இருந்தால் இந்த கருத்தியலோடு நீங்கள் ஒத்துப்போகலாம். இல்லையென்றால் மறுப்பீர்கள்.

நீங்கள் சற்று ஆழமாக,பொறுமையாக   சிந்தித்து பாருங்கள். நீங்கள் எதை உங்களுக்கு பிடிக்கும் என்று செய்கிறீர்களோ/நினைக்கிறீர்களோ  அதனாலாயே உங்களுக்கு பிரச்சனையும் வரும்.

உங்களுக்கு இனிப்பு பிடிக்கும் நிறைய  உண்டால் பல வியாதிகள்.
வேலைக்கு சென்றால் உங்களது துன்பம் நீங்கிவிடும் என்று நினைக்கிறீர்கள்...ஆனால் அங்கேயும் துன்பம்.

பணம் நிறைய கிடைத்தால் இன்பம் என நினைக்கின்றீர்கள் ஆனால் உங்களின் பணத்தாலும் உங்களுக்கு துன்பம்.

காதலி கிடைத்தால், திருமணம் நடந்தால்  இன்பம் என நினைக்கின்றீர்கள் ஆனால் அதனாலும் துன்பம்.

குழந்தை பிறந்தால் இன்பம் என நினைக்கின்றீர்கள் பிறகு அதனாலும் துன்பம்.


எந்த ஒரு விடயத்தை எடுத்தாலும் இது உங்களுக்கு பொருந்தும்.

சிறு  வயதில் சீக்கிரம்  வளரவேண்டும்  என்று நினைப்பீர்கள்  வளர்ந்து விட்டால் குழந்தையாகவே இருந்திருக்க கூடாதா என்று நினைப்பீர்கள்.

வாலிபத்தில் ஆணவத்தில் திரிந்துவிட்டு வயதானவுடன்  தான் நடக்க,உபாதைகள் கழிக்க கூட பிறர் துணை தேவைப்படுகிறது....என்னே கொடுமை?

இன்பம் என்பது துன்பத்தில் தான் முடியும். இதனால் தான் புத்தன் ஆசையே அனைத்துக்கும் காரணம் என்றானோ?

ஆசைதான் நம் பிறப்புக்கு காரணம்.

உன் பிறப்புக்கு காரணம் உன் பெற்றோர்கள் ஆசை மட்டும் அல்ல உன் ஆசையும் தான். உன் குழந்தையின் பிறப்புக்கு காரணம் உன் ஆசை மட்டும் அல்ல அவன் ஆசையும் தான்.

நான்,நீ, நாம், அவன், அவள், அது என எல்லாவற்றின் மூலமும் ஒன்று என்று புரியும்பொழுது,உணரும்பொழுது  நம்மை படைத்தது நாமே என்பதும் புரியலாம்,உணரலாம். எனக்கும்தான்.